Ня змыты крывавыя плямы На пляцы на бруку сівым. Вітрыны разьбітыя ў крамы, Крыжы паламаны ў царквы. У горадзе голад і холад, Плакаты, салдаты, сьцягі. Як рана крывавая горад, Засьмяглі ў ракі берагі. Зладзюгам жыцьцё як маліна. Гарэлка ракою, табак. «Мо', пану, ахвота жанчыну?» – Жанчын прапануе паляк. Вагоны паўнюткія жыта На захад імчаць цягнікі. Ля горада ў лесе бандыты, У горадзе – бальшавікі. Народ пераменаў чакае, Сагнутаму – іх не відаць. Па радыё музыка грае, І клічуць шпіёнаў шукаць. Жывуць беларусы і вераць У сьветлы і праведны дзень. А дзень, нібы воблака, шэры У Заўтра кідае свой цень. Ня змыты крывавыя плямы На пляцы на бруку сівым. Вітрыны разьбітыя ў крамы, Крыжы паламаны ў царквы.
|
|